Alexandra Klimas heeft haar ideaal weten te verwezenlijken. Al in haar vroege jeugd tekende ze graag. De droom om kunstenaar te worden bleef haar achtervolgen. Haar voorliefde ging uit naar realistische schilderkunst. Omdat de academies daar indertijd niet aan deden, heeft ze haar vaardigheden als autodidact verkregen. Zo ontwikkelde ze haar eigen stijl.
In de loop der jaren is Alexandra steeds gedetailleerder gaan schilderen. Ze wil haar dieren zo levensecht laten overkomen, dat mensen zich verbonden voelen met haar modellen. Daarom is haar werk in te delen bij het hyperrealisme (ook fotorealisme of superrealisme genoemd), een stroming in de postmoderne schilder- en beeldhouwkunst uit de jaren 60 en 70 van de twintigste eeuw. Het hedendaags hyperrealisme is geen exacte kopie van een foto. Het onderwerp kan nooit zo gefotografeerd worden en is in werkelijkheid nooit zo te zien. Ook het werk van Alexandra Klimas balanceert altijd tussen foto en werkelijkheid.
Alexandra: “Ik gebruik foto’s voor het bestuderen van details en maak veel schetsen van het dier dat ik ga schilderen. Een foto is maar een momentopname. Dan leer je nog niet het eigen, unieke karakter van het dier kennen. In mijn schetsboeken staan daarom ook korte tekstjes zoals karakteromschrijving van het dier dat ik schets tijdens mijn bezoeken aan de boerderij. Later in mijn atelier werk ik alles uit.”
Koe Evi, olieverf op doek, 80 x 60 cm, © 2009 Alexandra Klimas
