Alexandra Klimas schildert waar haar hart naar uitgaat: realistisch, bijna levensecht. Met oog voor detail en een bijna tastbare precisie vangt ze zowel boerderijdieren als vogels in olieverfschilderijen. Ze speelt met nuances, waarbij sommige delen (hyper)realistisch zijn uitgewerkt en andere bewust losser worden gelaten, om zo een levendig, adembenemend geheel te creëren dat de ziel van elk dier zichtbaar maakt.
Boerderijdieren
Elk boerderijdier wordt een indringend, intiem portret. Alexandra schildert deze dieren met een reden: huisdieren worden vertroeteld en geadoreerd, maar dieren voor de vleesindustrie worden vaak aan onze ogen onttrokken. Deze groep ‘vergeten’ dieren wil ze graag onder de aandacht brengen. Ze onderzoekt de vraag: verandert onze kijk op deze dieren als we ze anders zien?
Alexandra Klimas twijfelt al jaren over het functioneren van onze samenleving, over ons consumptiepatroon, de overvloed, de overproductie, en de manier waarop we met dieren omgaan. Ze maakt zich zorgen over het transport, de megastallen, en hoe we dieren behandelen tijdens hun leven en hoe we hun leven beëindigen. Daarom bezoekt ze alleen boeren die hun dieren goed verzorgen en bij wie dierenwelzijn vooropstaat.
Haar modellen hebben namen en dwingen je als kijker tot een intieme relatie. En dat is precies haar doel. “Ik ben geen activist,” zegt ze zelf, “Ik ben kunstenaar en ik maak kunstwerken. Kunst moet mensen raken en laten nadenken. Ik wil daarbij niet choqueren. Ik ben al blij als mensen zich meer verbonden voelen met deze groep ‘vergeten’ dieren. Al schetsend op de boerderij leer ik ze persoonlijk kennen, inclusief hun verschillende karakters. Ik probeer elk dier zo levensecht mogelijk te schilderen en hun eigen karakter en emotie goed weer te geven.”
Vogels
In haar vogelwerken brengt Alexandra Klimas de volledige vogel in beeld, vaak in stillevencomposities. Deze keuze weerspiegelt een diepere symboliek: haar kunst toont niet alleen de schoonheid van de vogels, maar draagt ook een boodschap uit over hun kwetsbaarheid en het belang van hun bescherming. Hoewel tuinvogels dichter bij de mens staan, zijn ze volgens Klimas ondergewaardeerd. Ze maakt zich zorgen over de verstedelijking en het verdwijnen van groen, wat ten koste gaat van vogels, vlinders, en bijen.
Tijdens momenten van rust in haar tuin ontstond bij Klimas het idee om levende vogels in stillevens vast te leggen. Ze schildert ze met dezelfde precisie als haar andere onderwerpen, als een ode aan de natuur die in onze stedelijke omgeving steeds meer onder druk komt te staan. Klimas hoopt dat haar kunst mensen inspireert om hun omgeving groener en levendiger te maken, en zo het verlies van biodiversiteit tegen te gaan.
