Waarom kies ik er als kunstenaar voor om een portret van een ezel te schilderen?
Onze huisdieren worden vertroeteld en geadoreerd, maar in ontwikkelingslanden lijden dieren erg. Met dat leed komt u hier niet in aanraking. Denkt u er echter wel aan als u op vakantie gaat naar Zuid-Europa, bijvoorbeeld naar Spanje? Daar is het mogelijk om ezels te huren. U krijgt misschien het aanbod om een ezel te gebruiken voor een ezeltocht, als taxi of om ermee te wandelen. Het klinkt misschien geweldig, maar dat is meestal niet het geval. Deze ezels moeten in de brandende zon minstens 10 uur per dag werken. Ze worden ingezet bij het transporteren van reizigers, bagage of (over)volle wagens. Dit is veel te zwaar voor de dieren: een ezel kan maximaal 40 kg dragen. Ik wil deze groep ‘vergeten’ dieren graag onder de aandacht brengen. Kan daarmee onze kijk op deze dieren veranderen? Die vraag houdt mij als kunstenaar bezig. Ik schilder zo realistisch mogelijk om het dier er levensecht te laten uitzien. Ik hoop dat mensen zich hierdoor meer verbonden gaan voelen met het dier en sympathie krijgen voor deze ‘vergeten dieren’. Misschien bereik ik hiermee dat u een ezel als taxi weigert, als het u wordt aangeboden.
Ezel Hope, 100 x 80 cm, olieverf op doek, © 2018 Alexandra Klimas
