Op bezoek bij Mangalitza Fokker op Landgoed Leuvenum te Ermelo. Barbara, de eigenares van de Mangalitza varkens nodigde mij uit om kennis te maken met dit bijzondere varkensras. Ik kreeg een warm en gastvrij welkom, het was een hele gezellige middag met veel biggengeknuffel.
De Mangalitza is het einge oorspronkelijke Europees varkensras dat zo’n 200 jaar onveranderd is gebleven. Het is een oud spekzwijn ras dat afkomstig is uit Hongarije en Servië. Het varkensvlees dat nu in de schappen van de supermarkt ligt, is afkomstig van kruisingen met Chinese vleesvarkens-rassen. Men wilde onder andere grotere dieren, meer vlees en meer biggen per zeug. Dit paste men op alle andere Europese varkensrassen toe. Gelukkig niet op het Mangalitza.
Een reden waarom het Mangalitza niet meer zo populair was: ze moeten kunnen wroeten en verdragen geen kleine hokken zonder vrije uitloop. Ze zijn ook zeer resistent tegen ziektes. De Mangalitza’s zijn sterk behaard en hebben in de winter zelfs lang krullend haar, wat ze lekker warm houdt.Daarom noemen sommige mensen het ook een ‘wollvarken”! Ook hebben ze een donkere huid, wat hen in de zomer weer goed beschermd tegen zonnebrand. Het ras is buitengewoon goed bestand tegen strenge kou en hitte. Het is daarom een zeer sterk en gezond ras.
Mangalitza’s hebben, mits ze goed gehouden worden, een heel rustig, lief en sociaal karakter. De zeugen werpen drie tomen (worpen) in twee jaar van gemiddeld acht biggen. Zij dragen net als alle varkensrassen: 3 maanden, 3 weken en 3 dagen dus ca 116 dagen. Van het Mangalitza is nog maar een gering aantal op de hele wereld over! Ze waren in 1970 bijna uitgestorven.
Als je met je vingers lekker op het buikje krabt dat vinden ze zo lekker gaan ze gelijk liggen.
Bron: (en voor meer informatie over dit bijzondere ras) mangalitzablog.com
Alexandra Klimas
